Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Συχνά πυκνά τη σκέψη μου ...


Συχνά πυκνά  τη σκέψη μου φέρνω σε τέθοια θέση
και βάνω πράματα στο νού , μ’αρέσει , δε μ’ αρέσει …
Ετσά κι απόψε , δε μπορώ φίλε και λέω σου έλα ,
γιατί ‘ναι τέθοια η στιγμή , που βγάνει με , στη τρέλλα …
Έχω στο νού μου πράματα , σκέψεις , ιδέες , λέξεις
... μα εσύ γραμματιζούμενος είσαι και θα διαλέξεις,
να ιδείς ιντά ‘ναι ‘κείνονα που εδά καμπόσους χρόνους ,
ήδεσε κόμπο τη γ-καρδιά και μ’ ήβαλε στσι πόνους...
Να πείς μου πώς δα γιάνω το , γιατί 'δα μπλιό δεν έχω
κουράγιο να παλεύγω ν-το δίχως να το κατέχω …
Πονώ και πρέπει να βιαστείς έβρε μου μία λύση ,
γιατί ετούτο το θεριό με έχει καταλύσει…
Και άμα δείς πώς γιατρειά δεν έχω , έβρε τρόπο
και πέ μου το ξεκάθαρα , μα δε σου κάνει κόπο …
Πέ μου με λόγια αντρίστικα , ντρέτα και δίχως λούσα ,
μα πρόκαμα και τη ζωή την ήζησα ‘γω πλούσα …
Φίλε , άμα ‘ναι να χαθώ , παραγγελιά σου δίνω
και κάμε τα ως κι αν τα πώ , μα ‘γω τον κόσμο αφήνω …
Να πάς να βρείς ότι αγαπώ και ντρέτα να μιλήσεις ,
δίχως καθόλου να σκεφτείς , τη γλώσσα σου να λύσεις ...
Λόγια δικά σου να μην πείς , μα μόνο ότι λέω
μήπως και νοιώσει και αυτή γιατί τσί νύχτες κλαίω ...
Πέ τσης, φεγγάρι όντε δώ με ασημένιο χρώμα ,
σκέφτομαι φίλους γ-καρδιακούς , που κείτονται στο χώμα..
Πώς άν παντίξω , μοναχό άθρωπο μές το δρόμο
τση μοναξάς του το σταυρό σκώνω κι εγώ στον ώμο...
Και άμα τύχει η χαρά και 'ρθει για το καλό μου
βρίσκει το γέλιο μου λειψό κι ογρό το μάγουλο μου...
Κουλούκι άν δώ σ'ένα σωρό , το σκουπιδώ να τρώει
στα μαύρα ντύνετ'η καρδιά κι αρχίζει μοιρολοϊ...
Κι άμα κοπέλι ορφανό στη στράτα συναντήσω
ότι καλό μού'δωσ' ο θιός ,θέλω να το γυρίσω...
Πουλί νά δώ πού κυνηγός , το ταίρι ν-του 'χει ρίξει
θαρρώ 'χω στο λαιμό , θελιά πού θελει να με πνίξει...
Έχω στο νού μου ταχτικά , σχεδόν τη γ-κάθα μέρα
ότι ο χάρος μας βαστά συνέχεια 'π' τη χέρα...
Οι αλήθειες και τα ψόματα , τα εδικά τα ξένα
μέσα στο νού καθημερνώς γίνουνται όλα ένα...
Κι ύστερα έρχετ' η σειρά του νού μου νά μερώσει,
ώρες πού χάνετ' η νυχθιά κι είναι να ξημερώσει,
τον ύπνο λίγο νά χαρώ , πνοή να πάρω λίγη
πρίχου ξυπνήσει πάλι ο νούς κι αλλάργο μου θα φύγει...
ΚΑΡΑΠΙΔΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: